Hajo, een Joodse vluchteling

Deze documentaire laat zie­n hoe een Joods-Duitse jongen zijn leven in Nederland doorbrengt nadat zijn ouders hem op de trein naar Nederland hebben gezet.

Nederland had de grenzen gesloten voor de vele vluchtelingen uit Duitsland. Maar na de Kristallnacht, november 1938, mogen er 1500 Joodse kinderen met kindertreinen naar Nederland komen. De dan veertienjarige Hajo is één van hen. Aan het eind van zijn leven gaat hij terug naar de huizen waar hij als vluchtelingenkind woonde en herleest hij de brieven die hij aan zijn ouders schreef.

De documentaire laat het publiek meeleven met één jongen en laat zien wat de consequenties zijn van een vluchtelingenstatus. Daarnaast is er aandacht voor Hajo’s inzet voor een rechtvaardiger behandeling van vluchtelingen nu. Zo wordt in de documentaire het vergeten verleden van de behandeling van Joodse (kind)vluchtelingen in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog gekoppeld aan de huidige behandeling van vluchtelingen.